Ντόρα Ηλιοπούλου- Ρογκάν
ΕΛΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ «Στην ορμή του χρώματος», περιοδικό Επίκαιρα, 15/2/2011
Καταιγιστική είναι η ορμή του χρώματος στις πρόσφατες ζωγραφικές συνθέσεις της Ελίνας Θεοδωροπούλου, που παρουσιάζονται μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου 2011 στην γκαλερί «Frissiras» (Κριεζώτου 7). Ήδη από την προηγούμενη δουλειά της, η καλλιτέχνιδα είχε καταξιωθεί, καθώς κανείς δεν έβλεπε απλά αλλά βίωνε το ασυγκράτητο πάθος με το οποίο δημιουργούσε. Πάθος εγγεγραμμένο σε αυτό καθεαυτό το DNA της χαρισματικής καλλιτέχνιδας που ζωγραφίζει όπως ακριβώς αναπνέει.
Προικισμένη με ένα αλάθητο ένστικτο καθώς και με τη χαρά της δημιουργίας, η Ελίνα –γεννημένη ζωγράφος– καθηλώνει με την ορμή και το δυναμισμό των έργων της ακόμη και τον πιο απαιτητικό θεατή. Στη δίνη των χρωμάτων, οι όποιες ανθρώπινες μορφές αχνοφαίνονται, αποσπασματικά, προικίζουν με ένα ξεχωριστό έρμα τη σύνθεση, αποτελώντας ποιητικά στοιχεία αναφοράς. Κυρίως όμως τα έργα της Θεοδωροπούλου ενθαρρύνουν τη φαντασία του θεατή να οραματιστεί και να διανύσει τις δικές τoυ διαδρομές, με αφετηρία την επιφάνεια του πίνακα. Διαδρομές που ανανεώνουν συνεχώς το ενδιαφέρον για μια καινούρια, κάθε φορά, ανάγνωση. Πράγματι, όσες φορές κι αν κοιτάξουμε ένα και το αυτό έργο ανακαλύπτουμε, ολοένα, καίριες νύξεις, καινούριες καταστάσεις καθώς και νέα ερεθίσματα. Ο μαγνητισμός που ασκούν τα έργα της δημιουργού δεν εξαντλείται στη θέαση ενός έργου αλλά προσαυξάνεται επαγωγικά για να καθορίσει και να υποβάλλει μια ολόκληρη ατμόσφαιρα ολόγυρα.
Πράγματι, το εξαιρετικά δυναμικό χρώμα, η ευαισθητοποιημένη, ανάλογα με την υφή της σύνθεσης, πηκτικότητα και ροή της ύλης, προικίζουν το κάθε έργο με μια εξαιρετική προβολή στο χώρο ολόγυρα, ενώ συγχρόνως καταργούν τις φέρουσες επιφάνειες των τοίχων της αίθουσας που υποχωρούν ακάθεκτα στην αντιπαραβολή τους με την παλμικότητα του έργου. Οικειοποιούμενη η κάθε σύνθεση, αφενός, ένα πρωτόγνωρο βάθος και, αφετέρου, μια χαρισματική προβολή στο χώρο, χαρακτηρίζεται από μια ιδιωματική κινητικότητα, μοιάζει να συστέλλεται και να διαστέλλεται –σε ρυθμό αναπνοής– σε μια διαρκή προσπάθεια επικοινωνίας με τη μεταφυσική ενέργεια που διέπει το σύμπαν. Μια όντως κοσμογονική τάση διέπει το κάθε έργο που προβάλλει: μικρόκοσμος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του μακρόκοσμου. Εδώ το φυσικό στοιχείο-στοιχειό συνευρίσκεται χαρισματικά και οργανικά με το απόλυτα μεταφυσικό για να μας υποβάλλει όσο πιο άμεσα γίνεται, εικαστικά, κάτι το ουσιαστικό από την πεμπτουσία της ενορχηστρωμένης στο σύμπαν υπέρτατης ενέργειας.
Ανεξάρτητα από τα γενικότερα αισθητικά πλαίσια με τα οποία έχει κοινά σημεία η γραφή της Θεοδωροπούλου, η καλλιτέχνιδα έχει κατορθώσει να αποκαλύψει και να επιβάλει μέσ’ από τα χαρισματικά έργα της την έντονη και συνάμα αναγνωρίσιμη προσωπικότητά της.
Προσωπικότητα που, ήδη, την καθιερώνει ως πολύ αξιόλογη δημιουργό, με μεγάλες δυνατότητες και ευοίωνο μέλλον.